Świadczenia niepieniężne

Ośrodek Pomocy Społecznej udziela schronienia, posiłku i niezbędnego ubrania osobom tego pozbawionym. 

Pomoc w formie tymczasowego schronienia jest udzielana na podstawie decyzji administracyjnej. Postępowanie w w/w sprawie zostaje podjęte w następstwie zgłoszenia wniosku przez osobę zainteresowaną. Zadaniem OPS, do którego złożono wniosek o pomoc jest przygotowanie kompletu dokumentów, w tym wywiadu środowiskowego z wnioskodawcą wraz z załącznikami. Z wnioskodawcą w dalszej kolejności jest zawierany kontrakt socjalny.

Udzielenie schronienia następuje poprzez przyznanie tymczasowego miejsca noclegowego w schronisku. W przypadku wydania decyzji przyznającej pomoc w formie tymczasowego schronienia, decyzja wskazuje okres na jaki pomoc ta jest przyznana oraz konkretne schronisko dla osób bezdomnych, z którym ośrodek ma podpisaną umowę.

Zgodnie z procedurą osoba ubiegająca się o tymczasowe schronienie może oczekiwać na decyzję np. w noclegowni, gdzie pobyt nie wymaga wydania decyzji administracyjnej.

Doraźna lub okresowa pomoc w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przysługuje osobie, która własnym staraniem nie może go sobie zapewnić.

Pomoc w postaci jednego gorącego posiłku dziennie przyznawana dzieciom i młodzieży w okresie nauki w szkole może być realizowana w formie zakupu posiłków.

Ośrodek pomoc w formie posiłku realizuje poprzez zakup obiadów dla:

• uczniów – posiłki opłacane przez OPS wydawane są w stołówkach szkolnych,
• dorosłych – obiady z dowozem do miejsca zamieszkania osób przez 5 dni w tygodniu.

Przyznanie pomocy rzeczowej w formie posiłku następuje w drodze decyzji administracyjnej, po wcześniejszym złożeniu wniosku oraz po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania wnioskodawcy.

Pomoc społeczna obejmuje również obowiązek sprawienia pogrzebu w sposób ustalony przez gminę, zgodnie z wyznaniem zmarłego. Wskazana forma pomocy jest przede wszystkim skierowana do osób bezdomnych oraz nieposiadających rodziny i bliskich. Sprawienie pogrzebu jest zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym.

Ośrodek Pomocy Społecznej oferuje osobom i rodzinom pomoc w formie pracy socjalnej, poradnictwa specjalistycznego w szczególności prawnego, psychologicznego, rodzinnego. Pracownicy socjalni udzielają również pomocy w załatwianiu spraw urzędowych oraz w utrzymaniu kontaktów z otoczeniem.

Pomoc w postaci pracy socjalnej i poradnictwa jest udzielana niezależnie od kryterium dochodowego.

Poradnictwo specjalistyczne ukierunkowane jest na wzmacnianie i rozwijanie umiejętności społecznych u osób i rodzin w celu umożliwienia im przezwyciężania napotkanych trudności, realizacji ról społecznych, usamodzielniania się oraz poprawy funkcjonowania i podniesienia jakości życia.

Jeżeli wymaga tego indywidualna sytuacja, osobom samotnym, które z powodu wieku, choroby lub innych przyczyn wymagają pomocy innych, a są jej pozbawione, przysługuje pomoc w formie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi.

Usługi opiekuńcze mają na celu pomoc w zaspokajaniu codziennych potrzeb życiowych, opiekę higieniczną, zaleconą przez lekarza pielęgnację oraz w miarę możliwości zapewnienie kontaktów z otoczeniem.

Specjalistyczne usługi opiekuńcze dla osób z zaburzeniami psychicznymi przyznawane są osobom z długotrwałymi zaburzeniami psychicznymi, wykazującymi znaczne deficyty w zakresie funkcjonowania społecznego, pozbawionym wsparcia w swoim naturalnym środowisku.

Pomoc w formie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych przyznaje się na wniosek osoby zainteresowanej, po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania, na podstawie decyzji administracyjnej określającej ich zakres, wymiar godzin pracy opiekunki i wysokość odpłatności. Wysokość odpłatności za przyznane usługi uzależniona jest od sytuacji bytowej i dochodowej danej osoby.

W razie niemożności zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę i gminę osoba wymagająca opieki całodobowej może ubiegać się o skierowanie do domu pomocy społecznej.

Aby ubiegać się o skierowanie do domu pomocy społecznej osoba zainteresowana lub jej opiekun prawny musi złożyć w OPS wniosek wraz z zaświadczeniem lekarskim stwierdzającym konieczność umieszczenia w domu pomocy.

Pracownik socjalny po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego przekazuje skompletowaną dokumentację do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie.

W przypadku kierowania do domu pomocy osoby ubezwłasnowolnionej konieczne jest przedstawienie następujących dokumentów:

• postanowienia sądu o ubezwłasnowolnieniu,
• postanowienia sądu o ustanowieniu opiekuna prawnego lub kuratora,
• postanowienia sądu zezwalającego opiekunowi na umieszczenie osoby ubezwłasnowolnionej w domu pomocy.

Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny. Zobowiązani do opłaty za pobyt osoby w domu pomocy są w kolejności:

• osoba zainteresowana – mieszkaniec DPS (70 % swojego dochodu),
• małżonek, zstępni (dorosłe dzieci) przed wstępnymi (rodzice),
• gmina, z której osoba została skierowana do DPS.

O pobyt w domu samotnej matki i kobiet w ciąży mogą ubiegać się matki z małoletnimi dziećmi oraz kobiety w ciąży dotknięte przemocą lub znajdujące się w innej sytuacji kryzysowej w ramach interwencji kryzysowej. Do tych domów mogą być również przyjmowani ojcowie z małoletnimi dziećmi albo inne osoby sprawujące opiekę prawną nad dziećmi.

Osoba ubiegająca się o skierowanie do domu samotnej matki składa wniosek w ośrodku pomocy społecznej właściwym ze względu na jej miejsce zamieszkania.

Ośrodek kompletuje dokumenty:

• wniosek osoby ubiegającej się o przyjęcie,
• rodzinny wywiad środowiskowy przeprowadzony przez pracownika socjalnego ośrodka właściwego ze względu na miejsce zamieszkania,
• zaświadczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do umieszczenia w odniesieniu do wszystkich osób kierowanych,
• skrócony odpis aktu urodzenia dziecka lub książeczka zdrowia dziecka,
• orzeczenie o niepełnosprawności jeżeli takie zostało wydane,
• opinia ośrodka, w którym złożono wniosek o skierowanie do domu, zawierająca uzasadnienie pobytu w domu samotnej matki.

Skompletowane dokumenty zostają przekazane do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, który wydaje decyzję administracyjną o skierowaniu do domu. Decyzję wydaje się na czas określony, nie dłuższy niż 12 miesięcy.

Opłacanie składki na ubezpieczenie społeczne osobom rezygnującym z zatrudnienia:

Za osobę, która zrezygnuje z zatrudnienia w związku z koniecznością sprawowania bezpośredniej, osobistej opieki nad długotrwale lub ciężko chorym członkiem rodziny oraz wspólnie niezamieszkującymi matką, ojcem lub rodzeństwem, ośrodek pomocy społecznej opłaca składkę na ubezpieczenie emerytalne i rentowe od kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, jeżeli dochód na osobę w rodzinie osoby opiekującej się nie przekracza 150% kwoty kryterium dochodowego na osobę w rodzinie i osoba opiekująca się nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z innych tytułów lub nie otrzymuje emerytury albo renty. Dotyczy to również osób, które w związku z koniecznością sprawowania opieki pozostają na bezpłatnym urlopie.

Potwierdzenie prawa do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych:

Osoby, które nie posiadają dochodu oraz nie mają możliwości uzyskania świadczeń na podstawie przepisów o powszechnym ubezpieczeniu w NFZ mogą w szczególnych sytuacjach ubiegać się w Ośrodku Pomocy Społecznej o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki zdrowotnej  finansowanych ze środków publicznych.

Aby ubiegać się o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do świadczeń opieki osoba zainteresowana musi spełnić wszystkie warunki, w tym posiadać obywatelstwo polskie, zamieszkiwać na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, osiągany dochód nie może przekroczyć kryterium dochodowego, w chwili złożenia wniosku nie może być zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego z innych tytułów. Konieczne jest przeprowadzenie wywiadu środowiskowego w miejscu zamieszkania, skompletowanie dokumentów a następnie wydanie decyzji administracyjnej. Prawo do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie decyzji przysługuje przez okres 90 dni od dnia określonego w decyzji, którym jest:

• dzień złożenia wniosku,
• w przypadku udzielania świadczeń w stanie nagłym - dzień udzielenia świadczenia,

chyba że w tym okresie świadczeniobiorca zostanie objęty ubezpieczeniem zdrowotnym.